warp K1 project
variation sur un système
homage à Philippe Van Snick
ON VIEW
[variation sur un système]
homage to Philippe Van Snick
a playfull installation
inspired by Philippe's system and his view on colours + materials
adding one dimension : transparancy
unexepectedly absorbing all colours
remember | every cloud has a silver lining
THANK YOU
big thanks to Stef Van Bellingen, Edith Ronse +
curator Paul L. Van Haegenbergh
for selecting my work and making this homage come true
[variation sur un système]
K1 project at WARP [Sint-Niklaas, BE]
28|05|2023_25|06|2023
VERNISSAGE
sunday 28|05 from 13h00 till 17h30
check out my window
+
enjoy the last day of the current expo
'onze nederlandse maatjes'
have a drink the bar + garden
CONTACT
Apostelstraat 20
9100 Sint-Niklaas.
sat_sun
13h30_17h30 + by appointment
text by WARP
Elke kunstenaar behoort tot een artistieke familie: geestverwanten die rond het eigen oeuvre blijven zwermen. Zo heeft Erik Haemers een intense affiniteit met het oeuvre van Philippe Van Snick (1946-2019). ‘Variations sur un système’ in de K1-etalage is dan ook een oprechte hommage aan deze kunstenaar. Maar hij is evenzeer geïnspireerd door architectuur en zeker door het bouwen van Le Corbusier, of dichterbij: Hans van der Laan die de abdij van Roosenberg in Waasmunster ontwierp. Wie dit sobere gebouw ooit bezocht weet dat eenvoudige materialen, proporties en verhoudingen er fundamenteel zijn. Er is geen versiering, maar wel ontzettend veel oog voor detail – het meest minuscule heeft aandacht gekregen, alles is van tel. Zo’n overwogen esthetiek streeft ook Erik Haemers na. Hij benadrukt de elementaire componenten van de beeldtaal en wakkert daarmee de contemplatie aan.
In een leefwereld met overvloed (en overtolligheid) vergt het vandaag eerder een inspanning om terug met minimale dingen om te leren gaan. Net zoals Philippe Van Snick vertrekt Erik Haemers van een eigen cijfer- en kleurensysteem. Dat is de bouwsteen, het thema of het motief zo je wil - van waaruit zich telkens opnieuw een (ruimtelijke) compositie ontwikkelt. Poëtisch typeert Erik dit specifieke werk als ‘een wolk van lijnen met een zilveren randje’.
Het resultaat oogt als een strak machinaal design terwijl het gewoonweg zorgvuldig beschilderde bezemstelen zijn. Erik bouwt een ritmiek op met een klassiek kleurenpalet dat bestaat uit primaire en secundaire kleuren, verrijkt met wit, zwart, zilver en goud … ware er niet nog die ene aparte ‘hangende streep’. Het is een transparante plexi-staaf die door de werking van het licht de andere kleuren reflecteert.
Stef Van Bellingen & Paul L. Van Haegenberg